loading...
เมื่อวันที่ 19 มิ.ย. 59 ผู้สื่อข่าวรายงานว่า นายวันชัย รุจนวงศ์ ผู้แทนไทยในคณะกรรมาธิการอาเซียนว่าด้วยการส่งเสริมและคุ้มครองสิทธิสตรีและสิทธิเด็ก อธิบดีอัยการ สำนักงานคดีแรงงาน อดีตดำรงตำแหน่งอธิบดีอัยการฝ่ายต่างประเทศ อธิบดีกรมพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชน อธิบดีกรมคุมประพฤติ อธิบดีกรมราชทัณฑ์ ได้โพสต์ผ่านเฟซบุ๊กส่วนตัวชื่อ Wanchai Roujanavong สนับสนุนแนวคิดของ พล.อ.ไพบูลย์ คุ้มฉายา รัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรม ในการปรับเปลี่ยนแนวคิดในการปราบปรามยาบ้า ระบุว่า
"ประเด็นการต่อสู้กับยาบ้า ตอนนี้ประเทศไทยกำลังหลงทาง หลงประเด็น ต่อสู้สะเปะสะปะ เหมือนนักมวยชกไม่โดนคู่ต่อสู้
ยาบ้าแหล่งผลิตใหญ่สุดมีที่เดียว คือรัฐฉานในพม่าซึ่งต้องขายยาบ้าและเฮโรอินเพื่อเอาเงินไปเลี้ยงประเทศ สร้างเมืองยอน และใช้รบกับพม่าเคยมีการประเมินโดยหน่วยงานของรัฐร่วมกับสหรัฐว่า รัฐฉานผลิตยาบ้าปีละ 1000 ล้านเม็ด ส่งเข้ามาขายในเมืองไทยประมาณปีละ 500 ล้านเม็ดและแต่ละปีเราจับได้ประมาณ 5 ล้านเม็ด หรือประมาณ 1% ของยาที่เข้ามาเท่านั้น อีก 495 ล้านเม็ดระบาดอยู่ในตลาด เงินกว่าครึ่งได้มาจากการขายยาบ้าให้ประเทศไทย เพราะตลาดขยายเร็วมาก ราคาสูงจูงใจให้คนขายพยายามหาลูกค้าพยายามไปแพร่ขยายให้คนติดยามากขึ้น มากขึ้นและมากขึ้นอย่างรวดเร็ว
เราปราบยาบ้าด้วยการจับคนไทยไปติดคุกจำนวนหลายแสนคน ทำวิสามัญฆาตกรรมปีละจำนวนมาก ที่เราฆ่าคนไทยด้วยกันเอง แล้วที่จับได้น่ะเป็นส่วนน้อย ยังมีคนขายยาบ้าอยู่นอกคุกอีกมากมากกว่าที่อยู่ในคุกเป็นสิบเท่า เรามีคนติดยาที่ถูกบังคับบำบัดจำนวนปีละเป็นแสนคน แสดงว่ามีคนใช้ยาบ้า เป็นจำนวนหลายล้านคน ทั้งที่ประเทศไทยมีประชากรเพียงแค่ไม่ถึง 70 ล้านคน แต่เรามีคนใช้ยาบ้าเป็นหลายล้านคน มีคนขาย คนเดินยา คนส่งยา คนนำเข้ายา เป็นจำนวนหลายแสนอาจเป็นล้านคน
loading...
ทั้งๆ ที่เราปราบรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งปราบรุนแรง ราคายายิ่งสูง กำไรสูงขึ้นเรื่อยๆ ต้นทุนจากต้นทางเพียงเม็ดละยี่สิบบาท แต่มาถึงตลาดราคา 200-300 บาทต่อเม็ด ที่ว่าเราหลงทางเพราะศัตรูของเราในเรื่องยาบ้าคือรัฐฉาน ที่เป็นผู้ผลิตที่หน่วยงานไทยรู้ดีว่ามีใครบ้างผลิตที่ไหน แต่เราเข้าไปจัดการไม่ได้เพราะเป็นพิ้นที่อธิบไตยของเมียนมาร์ ถ้าเราเข้าไปจัดการก็จะเกิดสงครามและอาจบานปลายใหญ่โต แต่การทำลายศักยภาพคนด้วยการส่งตัวเข้าคุกนานๆ ก็หลงทาง เพราะเข้าคุกนานเท่าไหร่ก็มีวันออกมา และออกมาด้วยการมีตราบาปติดตัวมาว่าเป็นคนขี้คุกไม่สามารถไปหาทางอื่นหรืองานอื่นทำได้ ทางเดียวที่ทำได้ คือกลับไปขายยาบ้าต่อ เพราะไม่มีทางเลือกและได้เครือข่าย ไปรู้จักกับพวกขายยาด้วยกันในเรื่อนจำ
เรือนจำจึงเป็นที่เพาะชำให้ผู้ค้าเติบโตเป็นผู้ค้ารายใหญ่ขึ้น มีเครือข่ายมากขึ้น และเมื่อผู้ขายมากขึ้นก็พยายามหาคนใช้มากขึ้น
เราไม่ควรหลงไปต่อสู้กับพวกที่ไม่ใช่ศัตรูที่แท้จริงของเรา แต่ต้องหามาตรการต่อสู้กับรัฐฉานที่เป็นผู้ผลิตรายใหญ่รายเดียว และการต่อสู้ที่ได้ผลที่สุดคือทำให้ขายไม่ได้ ต้องต่อสู้ด้วยกลไกราคา และตัดกำไรที่สูงมากให้ลดลง ใช้มาตรการทางกฎหมาย ร่วมกับมาตรการทางสุขภาพและสังคม จัดการกับผู้ติดให้สามารถได้รับการบำบัดและใช้ยาภายใต้การควบคุม พยายามทำให้ยาหาได้ในราคาถูกมากแต่ต้องใช้ภายใต้การดูแลของแพทย์ ถ้าองค์การเภสัชผลิตเอง จะไม่มีการผสมยาฆ่าหญ้าและสารที่เป็นอันตราย อาการคลั่งบ้าจะลดลง และสามารถควบคุมจำนวนการผลิตได้ ยังไงก็น้อยกว่าจำนวนยาบ้าที่ทะลักเข้ามาในประเทศไทยจากรัฐฉาน การใช้จะใช้กับผู้ติดยาที่เข้ารับการบำบัดเท่านั้น โดยมีหลักเกณฑ์ชัดเจน
แต่จะทำให้เห็นได้ว่า ราคายาบ้านั้น เพียงเม็ดละไม่ถึงสิบบาท ต้องทำลายกลไกราคาให้รัฐฉานขายยาไม่ได้คนที่รับมาจากรัฐฉานก็ขายในราคาสูงไม่ได้ เพราะมีตัวเปรียบเทียบ ถ้าเราทำลายกลไกราคาได้ การแก้ปัญหาจะง่ายกว่านี้มาก การปราบยาบ้า เราต้องมุ่งการต่อสู้ไปที่รัฐฉานโดยตรงและต้องทำเป็นหลัก ให้ชัดเจนว่า รัฐฉานคือศัตรูของเราหาวิธีทำลายการผลิตยาบ้าของรัฐฉานให้ได้ ถ้าเราสู้กับรัฐฉาน เราจะไม่หลงทาง และสู้ได้ตรงจุด รัฐฉานคือศัตรูที่แท้จริง ไม่ใช่คนไทยด้วยกันเอง
ุถ้าผลิตแล้วไม่ได้ราคา ไม่มีคนไปซื้อ เราก็ไม่ต้องฆ่าคนไทยกันเอง ไม่ต้องจับคนไทยไปติดคุกมากมาย เพื่อให้ออกมาเป็นเครือข่ายค้ายา ลองคิดดูก่อนว่าการแก้ปัญหายาบ้า ไม่ได้มีวิธีเดียว เมื่อการปราบปรามรุนแรงไม่ได้ผล ก็ต้องลองดูวิธีที่คนอื่นใช้แล้วได้ผล อย่างประเทศในยุโรป เนเธอร์แลนด์ สวิส และเกิอบทุกประเทศ สามารถแก้ปัญหายาเสพติดได้ผล โดยไม่เน้นการติดคุกระยะยาว ปัญหายาเสพติดในประเทศพวกนี้ไม่ได้หมดไป ยังคงมีอยู่ แต่อยู่ในปริมาณและอยู่ในขอบเขตที่ควบคุมได้ อาชญากรรมก็ไม่เพิ่มขึ้น และประชาชนมีความสุข
เราแก้ปัญหาด้วยการปราบอย่างรุนแรงมาสามสิบปี แต่เห็นชัดว่าไม่ได้ผล จะไม่ปรับวิธีแก้ปัญหากันเลยหรือ"
loading...
ที่มา:http://crime.tnews.co.th/contents/192714/
EmoticonEmoticon